ESR&CRP

واکنش دهنده های فاز حاد گروهی از پروتئین های پلاسما هستند که بطور طبیعی توسط کبد تولید میشوند . ساخت این پروتئین های متعدد در پاسخ به محرک التهابی در هر دو وضعیت حاد و مزمن به مقدار زیاد افزایش می یابد . مثالهایی از واکنش دهنده های فاز حاد شامل : 1- پروتئین های انعقادی (فیبرینوژن، پروترومبین ) 2- پروتئین های ناقل (هاپتوگلوبولین ، ترانسفرین ،سرولوپلاسمین ) 3- اجزاء کمپلمان (C3,C4) پروتئین های دیگر (فیبرونکتین، سرم آمیلوئید  A ، CRP و فریتین).

واکنش دهنده های فاز حاد معمولاً به عنوان یک مقیاس غیر مستقیم از وسعت التهاب بکار می روند . برای بیماریهای روماتیسمی،  معمولاً واکنش دهنده های فاز حاد CRP  و سرعت رسوب گلبولهای قرمز (ESR ) می باشند. ESR  سرعت رسوب جاذبه ای گلبول های قرمز و تشکیل rouleaux^*  را اندازه می گیرد که توسط عوامل مختلف تسریع می شود ، مهمترین آن فیبرینوژن میباشد که شارژ منفی بین گلبولهای قرمز خون را کاهش می دهد .

روش :  درعمل دو تست مهم که اغلب در تستهای کلینیکی برای واکنش دهنده های فاز حاد استفاده می شود ESR و CPR  هستند .CPR  اغلب (و با دقت ) بوسیله تعیین میزان nephelometry**  (یک واکنش وابسته به Ag-Ab  که به طور اتوماتیک انجام می شود  .

ESR  با روش westergren  انجام می شود ( توصیه شده بوسیله کمیته بین المللی استاندارد  سازی در هماتولوژی ) و از ضد انعقاد خون وریدی استفاده می شود که به نسبت 1: 4 توسط سیترات سدیم رقیق شده، نمونه  دریک لوله شیشه ای 200 میلی متری با قطر داخلی2.5 mm قرار می گیرد .بعد از پایان یک ساعت فاصله ستون اریتروسیت ها به عنوان ESR  ثبت می شود در روش اصلاح یافته westergren  اتیلن دی آمین تترا استیک اسید (EDTA ) جانشین سیترات سدیم شده که دراین روش می توان همان نمونه خون برای تست های دیگر بکار برده شود . هر دو روش نتایج یکسانی داشته است .

مقادیر نرمال : به طور نرمال <0/8 mg/dl      CPR   است و کمتر از ESR  بوسیله سن یاجنس تحت تاثیر قرار میگیرد . ESR در مردان جوان مقدار 0-13 mm/h     و در زنان 0-20 mm/h  است. قابل توجه است که،ESR  با بالارفتن سن افزایش می یابد.  فرمول نه چندان دقیق برای تخمین ESR  بر اساس سن به صورت زیر است :

 و CPR  در اختلالات مختلف افزایش می یابند شامل :

- اختلالات التهابی حاد یا مزمن : نقرس ، ارتریت روماتوئید (RA ) ، تب روماتیسمی ، اسپوندیلو آرتروپاتی ها ، پلی مالژیا روماتیکا ، آرتریت سلول غول آسا و دیگر واسکولیت ها ، بیماری التهابی روده ها و غیره .

- آسیب بافتی / نکروز  : انفارکتوس حاد میوکارد ، ایسکمی بافتی یا انفارکتوس ، رد پیوند ، تومورهای بدخیم ،بعد از جراحی ، سوختگی و تروما

- عفونتها : باکتریال(مانند : اندوکاردیت ، استئومیلیت و عفونت داخل شکمی ) و بعضی عفونتهای ویرال ( مانند: هپاتیت ویروسی حاد )   

-متفرقه : همچنین ممکن است در مراحل نهایی حاملگی و بعد از حاملگی ، پرکاری و کم کاری تیروئید ، ازوتمی ، سندرم نفروتیک افزایش یابد . نکته: بیش از 10% مقادیر بسیار بالای ESR(>75mm/h ) علت قابل شناسایی ندارد . این بویژه درافراد مسن صدق میکند . پزشک باید منتظر بماند و تست را در 6-3 ماه تکرار کند و یک بررسی وسیع ، گران وتهاجمی برای یک یافتن یک بیماری مرموز سرطانی ، عفونی و التهابی به طور روتین انجام نشود .

کاهش در : ESR  ممکن است با اشکال غیر طبیعی RBC  (پلی سیتمی ، میکروسیتوز ، اسفروسیتوز ، سلول داسی شکل و دیگر هموگلوبینوپاتی ها) ، کاهش فیبرینوژن خون ، نارسایی احتقانی قلب، کاشکسی ودر مصرف دوز بالای کورتیکواستروئید یا مهار کننده های فاکتور نکروز دهنده تومور کاهش یابد .ESR و CRP  ممکن است در بیماران با لوپوس اریتماتوی سیستمیک (SLE  ) ، پلی میوزیت، اسکلرودرما ، حاملگی ، ا ستئوآرتریت و بیشتر بیماریهای ویرال نرمال باشد .

عوامل مخدوش کننده : ESR ممکن است در ماکروسیتوز ، هیپرکلسترولمی ، افزایش فیبرینوژن و  درجه حرارت بالا افزایش یابد .ESR  ممکن است در موارد اختلالت مورفولوژی RBC  ( موارد بالا ) لوکوسیت بالا ، بیماریهای هیپرویسکوزیته و موارد تاخیر انجام آزمایش (>2 h  ) کاهش یابد .

کاربرد : واکنش دهنده های فاز حاد ممکن است در افتراق اختلالات التهابی از غیر التهابی بکار روند . آنها ممکن است به منظور تشخیصی یا درمانی مفید باشند، هر چند اختصاصی نیستند . کالج آمریکایی پزشکان توصیه می کند که ESR در تشخیص و ارزیابی پلی میالژیا روماتیکا ، آرتریت تمپورال و بیماری هوچکین استفاده شود. در اختلالات التهابی مانندESR ،RA  بیشتر برای حل مشکلات کلینیکی مغایر بکار می رود ) برای مثال بیماری که در معاینه بهبودی پیدا کرده است ولی خودش بهبودی را بیان نمی کند ). با وجود این یک تاریخچه طولانی از تجربیات با ESR  در تشخیص و ارزیابی اختلالات التهابی مانند RA وجود دارد .

CPR در ارزیابی فعالیت بیماری و پاسخ به درمان در اختلالات التهابی مزمن مانندRA مفید است . بعضی CRP  را به ESR  در ارزیابی بیماریهای التهابی ترجیح می دهند زیرا تغییرات حادتر می باشد .

CPR  به سرعت بعد از یک تحریک التهابی افزایش می یابد در ظرف چند روز به نرمال برگشت می کند: در حالیکه ESR ممکن است در طی روز ها افزایش یابدو ممکن است بعد از هفته ها به مقدار نرمال برگردد . همچنین CRP  دینامیک تر است . ( تفاوت بین سطوح دیده شده در التهاب وضعیتهای نرمال بیشتر است).

جراحان گاهی اوقات ارزیابی با CRP را ترجیح میدهند و از افزایش بسیار زیاد CRP برای تعیین عفونت بعد از عمل استفاده می کنند زیرا ESR ممکن است به واسطه خود جراحی افزایش یابد . درحالات التهابی همراه با نفروپاتی از دست دهنده پروتئین مثل ESR,SLE ممکن است همیشه بالا باشد و CPR ممکن است شاخص بهتری برای سوار شدن عفونت باشد .

---

آمیبیازیس

آمیب‌ها گروهی از آغازیان هستند که به کمک پاهای کاذب خود قادر به حرکت می‌باشند. این نوع از آغازیان معمولا در خاک‌های مرطوب و در آب زندگی می‌کنند.

آمیب ها یک سرده از پروتوزوا می‌باشند. از این واژه برای اشاره به گروه آمیبوزوا یا برای اشاره کلی به تمامی تک سلولی‌هایی که با پای کاذب حرکت می‌کنند استفاده می‌شود. آمیب اولین بار توسط آگوست روزنهوف در سال ۱۷۵۵ میلادی کشف گردید. کلمه آمیب از ریشه یونانی به معنای تغییر گرفته شده‌است. نوعی از آمیب‌ها به نام انتاموبیا هیستولیتیکا باعث بروز اسهال خونی می‌شوند. 

این انگل بیشتر عفونت روده ای ایجاد می کند ولی عفونت علامتدار فقط در ۱۰% موارد رخ می دهد و باقی موارد بدون علامت می باشد. بعضی افراد بیشتر دچار آلودگی می شوند ازجمله کسانیکه در مناطق با بهداشت پائین زندگی می کنند و یا کسانیکه به این مناطق سفر می کنند. همچنین افرادی که درمحلهائی بطور گروهی زندگی می کنند مثلاً پادگانها، خانه سالمندان ، محل نگهداری افراد عقب مانده ذهنی نیز بیشتر به این بیماری مبتلا می شوند.
ابتلا به این عفونت در اثر ورود کیست این انگل تک سلولی از طریق آب یا غذای آلوده بدرون دستگاه گوارش فرد صورت می گیرد. کیست این انگل بسیار مقاوم بوده و می تواند هفته ها در خاک مرطوب زنده بماند. پس از ورود کیست به دستگاه گوارش، تبدیل به شکل فعال خود شده و باعث ایجاد بیماری می شود.

● علائم و نشانه ها
همانطور که پیش از این گفتیم فقط ۱۰% موارد عفونت،علامتدار شده و فرد علائم بیماری را نشان خواهد داد. این علائم معمولاً ۶-۲ هفته پس از خوردن کیست آغاز شده و بصورت اسهال ( که دفعات آن در طول روز ممکن است به ۱۲-۶ باربرسد.)درد شکم، دل پیچه خود را نشان می دهد. اما شدیدترین فرم بیماری گوارشی آن اسهال خونی آمیبی است که با خون در مدفوع، تب، درد شکم خود را نشان می دهد. همچنین آمیب می
تواند با سوراخ کردن جدار روده خود را به جریان خون رسانده و از این طریق به اعضاء دیگر رفته و باعث ایجاد آبسه آمیبی در این اعضاء شود. کبد شایعترین مکان برای ایجاد آبسه آمیبی است ولی بندرت این آبسه ها در ریه و یا مغز نیزایجاد می شوند.

● تشخیص
برای تشخیص این نوع انگل اولین قدم انجام آزمایش مدفوع است ولی بعلت اینکه این انگل ممکن است در بعضی از نمونه های مدفوع یافت نشود، معمولاً درخواست چند نمونه مدفوع ( که هرکدام در یک روز گرفته شده اند ) می شود تا شانس تشخیص بیماری بالاتر رود. یک مشکل تشخیص این است که بعضی از سلولها و با انگلهای دیگر در زیر میکروسکوپ بسیار شبیه به این آمیب می باشند و بنابراین گاهی فرد مبتلا به آمیب هیستولیتیکا قلمداد می شود در حالیکه واقعاً مبتلا به این انگل نیست.
برای مثال نوعی دیگر از انگلهای خانواده آمیب بنام آمیب دیسپار(dispar) وجود دارد که ۱۰ برابر نسبت به آمیب هیستولیتیکا شایعتر است و در زیر میکروسکوپ کاملاً شبیه به هیستولیتیکا است ولی باعث بیماری در فرد نمی شود. بنابراین احتیاجی هم به درمان ندارد ولی با توجه به اینکه امکان تشخیص دقیق این دو آمیبب فقط در آزمایشگاههای پیشرفته میسر بوده و در اکثر جاها نمی توان ایندو را از هم جدا کرد بنابراین بیشتر پزشکان ترجیح می دهند که تمام موارد را آمیب هیستولیتیکا فرض کرده و همه را درمان کنند تا مواجه با عوارض بیماری نشوند.
علاوه بر آزمایش مدفوع، آزمایشات خونی نیز برای این بیماری در دسترس است ولی برای عفونتهای خارج روده ای(مثل درگیری کبد) و مواردی که عفونت از دیواره روده تجاوز می کند،استفاده می شود. افزون براین مشکل تستهای خونی این است که اگر شما در گذشته با آمیب مبتلا شده باشید تا مدت طولانی این تست مثبت می ماند و در آینده اگر برای شما این تست انجام شود، جواب آن مثبت است، در حالیکه شما مبتلا به عفونت جدید نمی باشید و در اثر همان عفونت قدیمی تست شما مثبت شده است.

● درمان
برای درمان، از آنتی بیوتیکهای آمیب کش استفاده می شود وفقط با تجویز پزشک این داروها استفاده می گردد ولی اگر فرد بیماری علامتدار (مثل اسهال خونی، آبسه کبدی ...) داشته باشد باید حتماً از دو آنتی بیوتیک برای درمان استفاده کرد.

● پیشگیری
مهمترین روش انتقال این انگل آب و غذای آلوده است بنابراین خصوصاً اگر به مناطق آلوده سفر می کنید حتماً فقط یا از آب جوشیده و یا آب معدنی های بسته بندی شده استفاده کنید و هرگز از آب چشمه و یا آبی که با قطعات یخ خشک شده ( زیرا خود یخ می تواند آلوده باشد) استفاده نکنید. یک روش دیگر استفاده ازدستگاههای فیلتر آب بوده که کوچکتراز یک میکرون باشد، است که می تواند آلودگی ها را تصفیه کند. همچنین استفاده از« قرص ید » که در آب حل می شود می تواند آنرا ضد عفونی کند. بیاد داشته باشید که آمیب بطورنسبی به کلر مقاوم است و کلر زنی آب، کاملاً باعث از بین رفتن آمیب نمی شود.همچنین سبزی ها و میوه ها را باید کاملاً با احتیاط مصرف کرد. یک روش عالی برای تمیز کردن سبزی ها استفاده از ۵-۳قطره مایع ظرفشوئی در هر لیتر آب و خواباندن سبزی ها برای مدت 5 دقیقه در آن است پس از این زمان کیستها و تخم انگل از سبزی جدا شده و سپس سبزی را با آب تمیز چند بار شستشو میدهند تا باقیمانده تخم انگل نیز شسته شود. میوه ها را هم حتماً خودتان پوست کنده و سپس مصرف کنید.

● در صورتیکه فردی مبتلا به آمیب شد چکاری باید برای جلوگیری ابتلای سایر افراد خانواده انجام دهد؟
با اینکه ریسک انتقال آمیب به افراد دیگر پائین است (بشرطی که فرد مبتلا سریعاً تحت درمان آنتی بیوتیکی قرارگیرد) ولی لازم است فرد پس از دستشوئی، قبل از آماده کردن و خوردن غذا حتماً دست خود را با آب و صابون بشوید تا انتقال بیماری به دیگر افراد صورت نگیرد. 

منابع: 

ویکیپدیا  

سایت دانشگاه علوم پزشکی بوشهر

آنزیم تبدیل کننده آنژیویانسین (ACE)

ACE تبدیل آنژیوتاسین I به آنژیویانسین II راکد قوی ترین منقبض کننده عروقی می باشد را کاتالیز می کند. ACE متسع کننده عروقی برادی کینین را نیز غیر فعال می کند. بااینکه این ماده بصورت اولیه توسط سلولهای آندوتلیال و
اپی تلیال تولید میشود ، ممکن است با فعال شدن ماکروفاژها در بعضی حالات پاتولوژیک مانند سارکوئیدوز با مقادیر جزیی ساخته شود.

. 

ACE توسط سنجش زیستی (bioassay ) اندازه گیری شده، بعنوان مثال یک سنجش مهار کننده – متصل شونده (Inhibitor binding assay) . مقادیر طبیعی ممکن است متفاوت باشد و نتایج هم باید بر طبق استانداردهای آزمایشگاه تفسیر شود.

سالمونلوز یا حصبه

سالمونلا باکتری گرم منفی است که در جوجه‌ها و تخم‌مرغها معمولاً وجود دارد. سالمونلا عامل یکی از شایعترین مسمومیتهای غذایی می‌باشد. سالمونلا می‌تواند تخمدانهای پرنده را آلوده کند و قبل از تخم گذاردن پرنده، وارد تخم مرغ شود یا اینکه بهنگام تخم گذاردن پرنده به پوسته تخم مرغ نفوذ کند. سالمونلا با پختن غذا از بین می‌رود ولی غذاهایی که حاوی تخم مرغ خام هستند (مانند

این بیماری از طریق تماس با پوست برخی از دوزیستان مثل لاک‌پشت نیز قابل انتقال است. ۲۲۰۰ شکل از این باکتری تا کنون کشف شده که در سه گونه تقسیم می‌شوند که عبارت می‌شوند از:

 سس مایونز) مشکل‌ساز خواهند بود. 

-سالمونلا تیفی.

۲-سالمونلا کلراسوییس.

۳-سالمونلا انتریتیدیس.

اعضای خانواده سالمونلا از نظر مقاومت در برابر عوامل فیزیکی و شیمیایی شاخص هستند و به سختی نابود می‌شوند به طوری که شکل کلراسوییس آن شاخصی برای سنجش کیفیت ضدعفونی کنندها می‌باشند. سالمونلاها از طریق آب و غذای آلوده وارد دستگاه گوارش می‌شوند و به سطح سلولهای اپیتلیوم مخاط روده متصل می‌گردند.سپس در واکوئلهای درون این سلولها وارد می‌شوند.اما گاهی نیز میان اتصالات میان سلولی وارد می‌گردند.باکتریها در محل ورود تکثیر می‌شوند و چون توانایی عبور از لامینا پروپریا را دارند از آنجا به گردش خون وارد می‌شوند و به تمام قسمتهای بدن منتشر می‌شوند.آنها بخشهای مختلف سیستم لنفاوی را آلوده می‌کنند.در سلولهای سیستم ماکروفاژ و رتیکلواندوتلیال وارد شده و به تکثیر خود ادامه می‌دهند.یکی از بیماریها که از طریق سالمونلا ایجاد می‌شود تب تیفویید یا همان حصبه می‌باشد که بیشتر از طریق آب و غذای آلوده سرایت می‌کند. 

سالمونلا در تخم مرغ

سالمونلوسیس که عامل آن اس.پولوروم ( S . pullorum ) است ، بیماری شناخته شده ماکیان است . اکنون سالهاست که این بیماری تقریباً در همه کشور‌ها تحت کنترل است و این میکروب به‌نظر می‌رسد مسئله‌ای علیه عموم بوده باشد . اما عفونت‌های ساب کلینیکی ( sub- clinic ) ماکیان توسط گونه‌های دیگر سالمونلا همچنین وجود ناقلین بین آنها به خصوص مرغها ، یکی از عوامل اصلی سرایت میکروب در مسمومیت غذایی انسان در سطح جهان است . تخم مرغ بطور طبیعی طوری ساخته شده‌است که حفاظ مؤثری ( پوسته ) در برابر ورود هر چه زیانبار از جمله میکروبها داراست و بنابراین داخل تخم مرغ هنگام تولد ان بطور طبیعی استریل است و باکتری‌ها از قبیل سالمونلا در روده و حفره ابتدای روده ( cecum ) وجود دارند . قسمت پوسته هنگام تولد تخم آلوده شده و آلودگی میکروبی در تمام مراحل تا آنگاه که جوجه پوسته را می‌شکند ، وجود دارد . جوجه با نوک زدن به پوسته تخم بدنیا می‌آید و سیستم تغذیه‌ای جوجه به این وسیله از پوسته آلوده با سالمونلا آلوده می‌شود . تغییرات تدریجی در سروتیپ‌های ( serotype ) سالمونلا در دسته ماکیان در هر زمان وجود دارد . این طور که سروتیپ موجود به آرامی از بین می‌رود و از غذای آلوده یا منابع دیگر ، میکروب جدید جانشین آن می‌شود . این جانشینی میکروبی عموماً به انسان رسیده باعث آلودگی غذایی و مسمومیت می‌گردد . بین سال‌های ۱۹۸۷ و ۱۹۹۰ آلودگی گسترده از سالمونلا اینتریتیدیس ( Enteritidis ) در آمریکا و انگلیس و جاهای دیگر وجود داشت . پیدا شدن یک تخم مرغ که از داخل توسط این میکروب آلوده بود ، زنگ خطر را بصدا درآورد و موجب نگرانی تولیدکنندگان تخم مرغ گردید . بعد از آن این اتفاق تکرار نشده‌است اما بدگمانی عمومی وجود دارد . 

میکروبیولژی پزشکی,دکتر محمد کریم رحیمی ویرایش دوم چاپ سوم,ناشر:آییژ

ژیاردیا

ژیاردیاز یک عفونت تک یاخته ای روده باریک است که توسط ژیاردیا لامبلیا ایجاد می‏شود و اغلب بدون نشانه بالینی است اما می‏تواند به صورت اسهال حاد یا مزمن تظاهر نماید.

به دلیل آنکه تعداد زیاد انگل در عمل جذب ویتامین‏های محلول در چربی و چربیها اختلال ایجاد می‏کند در عفونتهای شدید ممکن است استئاتوره، کم خونی، ضعف و کاهش وزن مشاهده گردد.  

اتیولوژی
ژیاردیا لامبلیا(G.lamblia) یک تک یاخته تاژکدار است که تروفوزوایت پهن و گلابی شکل آن بین ۵/۹ تا ۲۰ میکرون طول و ۵ تا ۱۵ میکرون عرض دارد. دارای دو هسته و چهار زوج تاژک است. کیست بیضوی آن، ۱۰ میکرون طول، ۸ میکرون عرض(به طور متوسط) و دو یا چهار هسته دارد.

وجود صفحه مکنده در سطح شکمی‏ژیاردیا چسبیدن آن را به مخاط روده تسهیل می‏نماید. PH مطلوب برای تروفوزوایت ۶ تا ۷ است و در اثر شرایط نامساعد (اسید معده) به سرعت نابود می‏گردد و به نظر نمی‏رسد که در انتشار بیماری نقشی داشته باشد مدفوع معمولا تنها حاوی کیست است اما در زمان بروز اسهال، تروفوزوایت نیز ممکن است مشاهده شود. کیست در قسمت انتهائی ایلئوم تشکیل می‏شود و قادر است به مدت ۳ ماه در آب زنده بماند. غلظتهای معمول کلر که برای تصفیه آب آشامیدنی به کار می‏رود کیست را از بین نمی‏برد. هر کیست پس از رسیدن به ژژونوم، چهار تروفوزوایت آزاد می‏کند.

اپیدمیولوژی
این انگل از تمام نقاط دنیا گزارش شده است اما میزان آلودگی انسانها در مناطق مختلف بین ۱ تا ۲۵ درصد متفاوت است. در مناطق گرمسیر و نقاطی که تراکم جمعیت زیاد و امکانات بهداشتی کم است شیوع بیشتری دارد.

اطفال حدود سه بار بیش از بزرگسالان مستعد ابتلاء به بیماری هستند و به همین دلیل موارد آلودگی با ژیاردیا در مدارس ابتدائی و یتیم خانه‏ها بیشتر مشاهده می‏گردد.

انسان تنها مخزن شناخته شده انگل است و انتقال بیماری از شخص به شخص یا از طریق مصرف غذا و آب آلوده (fecal-oral)صورت می‏گیرد.

به ندرت با نفوذ فاضلاب در آب آشامیدنی یک شهر ممکن است عفونت ژیاردیائی به صورت همه گیر بروز کند و باید توجه داشت که کلرینه کردن آب به روش معمول کیست ژیاردیا را نابود نمی‏کند. در برخی از موارد اسهال مسافران، ژیاردیا مسئول بوده است.

نشانه ‏های بالینی
در اکثر موارد آلودگی به ژیاردیا موجب بروز نشانه بالینی نمی‏گرددو در عده کمی‏از بیماران نیز شدت نشانه‏های بالینی از نفخ خفیف و سوء هضم تا اسهال شدید و سوء جذب متفاوت است. ژیاردیا هر چند که در شیرخواران نیز مشاهده می‏گردد اما در کودکان بزرگتر شایعتر است.

کیست ژیاردیا ممکن است در مدفوع تعدادی از افراد سالم جامعه (حاملین) یافت شود بدون آنکه نشانه بالینی داشته باشند.

فاصله بین آلودگی و بروز علائم حدود ۱۵ روز است و شروع بیماری ممکن است ناگهانی وبه صورت یک گاستروآنتریت حاد یا تحت حاد باشد. بی اشتهائی، تهوع، احساس سنگینی در اپیگاستر و اسهال آبی در اغلب بیماران وجود دارد. اسهال ممکن است مزمن شود و یا به صورت متناوب ظاهر گردد.

شکل مزمن(سندرم سوء جذب):

در بعضی موارد اسهال ناشی از ژیاردیا مزمن میشود و چند ماه طول می‏کشد. کاهش وزن،‌ اتساع شکم و نفخ ظاهر شده،‌ مدفوع کمرنگ و حجیم و بدبوست و تابلوی بیماری مشابه بیماری اسپرو می‏گردد. این مسئله می‏تواند علاوه بر کاهش وزن سبب اختلال در رشد کودکان گردد اما تمام اختلالات پس از درمان موفقیت آمیز عفونت، بهبود می‏یابند.

در این شکل از بیماری اختلال جذب چربی وجود دارد و ممکن است جذب گزیلوز ویتامین B12 نیز کاهش یابد.

پیشگیری :

اقدامات بهداشتی از نظر جمع آوری صحیح فاضلاب، محافظت منابع آب آشامیدنی از آلودگی و رعایت بهداشت فردی اصول کلی پیشگیری از بیماری را تشکیل می‏دهند. توصیه می‏شود تا اطرافیان نزدیک بیمار از نظر وجود ژیاردیا در روده (آزمایش نمونه مدفوع) مورد بررسی قرار گیرند.  

چرخه زندگی ژیاردیا

منبع:سایت پزشکان ایران