کاسکو یا طوطی خاکستری آفریقایی پرندهای محبوب در کشورهای اروپایی و بسیاری از کشورهای دیگر جهان است، علت محبوبیت این پرنده، هوش سرشار و قدرت سخنگویی و تقلید صدای این پرنده میباشد و شاید به یقین بتوان گفت که این پرنده بهترین پرنده تقلید کننده صدا در جهان میباشد که به راحتی میتواند بیش از صدها واژه را به خاطر سپرده و تکرار نماید وبا این کار باعث شادی و خوشحالی صاحبان خود گردد. این پرنده در محیط زیست طبیعی خود پرندهای خجالتی و ترسو است. طوطی خاکستری آفریقایی و یا به تعبیری دیگر کاسکو از سالیان دور به عنوان پرنده اهلی در قصرهای پادشاهان و خانههای طبقات مختلف مردم جامعه نگهداری میشدهاست و رومیان اولین ملتی در جهان هستند که در باره این پرنده مطالبی نوشتهاند.
این پرنده در اصل پرندهای وحشی است که در قاره آفریقا زندگی میکند و از قرنها پیش مورد توجه آدمی قرار گرفته و تلاشهای زیادی برای اهلی کردن و آموزش دادن پرنده صورت گرفتهاست.امروزه کاسکوها توسط پرورش دهندگان دست آموز شده و به پرندهای خانگی و سرگرم کننده و جالب تبدیل شدهاست با این حال به دلیل آنکه عملکردی غیر قابل پیش بینی دارند نباید به آنان زیاد اطمینان کرد.کاسکوهایی که از حیات وحش به جمع انسانها آورده میشوند نیازمند صبر و کوشش بسیار برای آموزش و تطبیق با محیط تازه هستند. کاسکوها بسیار قوی هستند در صورت عصبانیت میتوانند گاز بگیرند و یا پنجه بکشند.
این پرنده یکی از اعضای تبار پستاسی Psitacidac میباشد که همانند سایر طوطیان از بدنی استوار ولی نرم تشکیل شده به طوری که پرنده میتواند با منقار خود به راحتی به تمام اجزای بدن خود دسترسی داشته باشد و تا ۱۸۰ درجه سرخود را برگرداند. اندازه بدن طوطی خاکستری آفریقایی بسیار متفاوت است و در گونههای کوچک ۱۲ سانتی متر ودر گونههای بزرگ تا ۱۰۰ سانتی متر میرسد و وزن آن در حدود ۴۰۰ گرم است رنگ پر وبال آن خاکستری است و در نژاد کنگو رنگ دم آن سرخ رنگ است، دمگاه به رنگ خاکستری روشن و لبههای بال سیاه رنگ و پاها خاکستری تیره هستند. رنگ منقار پرنده سیاه و رنگ چشم پرنده بالغ زرد روشن و هردو جنس نر و ماده از نظر ظاهری شبیه به هم میباشند. این پرنده در طول زندگی زاد و ولد میکند و معمولاً در حدود ۵۰ تا ۶۰ سال عمر میکند.
طوطی خاکستری آفریقایی پرندهای تیز پرواز است و پروازی منظم دارد اما این پرنده قدرت جهتشناسی مناسبی ندارد و نمیتواند همانند کبوترها محل زندگی خود را جهت یابی نموده و به لانه بازگردد، از این رو پرورش دهندگان این پرنده باید توجه کافی داشته باشند که چنانچه پرنده از محل زندگی خود دور شد، نمیتواند به راحتی لانه و کاشانه خود را یافته و بدان بازگردد.
سه زیرگونه از طوطی خاکستری آفریقایی وجود دارد که این سه گونه عبارتند از:
گاهی به آن طوطی خاکستری کامرون نیز میگویند. برخی معتقدند که طوطی کامرون با طوطی کنگو تفاوت دارد اما در حقیقت تفاوت چندانی بین این دو وجود ندارد وبرخی از واردکنندگان وفروشندگان این پرندگان سعی میکنند با توجه به اندازه وتنوع رنگ پر وبال نامهای مختلفی برآنها بگذارند. آنان معمولاً طوطیهای مناطق مختلف را جمع آوری نموده ودر یک محموله جای میدهند وپس از رسیدن محموله به کشور مقصد، با توجه به رنگ پر وبال آنها اقدام به جدا کردن آنها به عنوان گونه کنگو ویا کامرون مینمایند. پر وبال پرنده به رنگ خاکستری ودم آن کاملاً سرخ است ورنگ دم در جوجههای کمتر از یک سال نیز سرخ با لبههای سیاه است که تیره گی لبههای پردم بعد از اولین پر ریزی ناپدید میشود. منقار پرنده کاملاً سیاه است. طول بدن ۳۰ تا ۴۵ سانتی متر وفاصله بین دو بال ۴۵ تا ۵۲ سانتی متر است. وزن بدن آن ۴۵۰ تا ۶۰۰ گرم است که گاهی اوقات به ۷۰۰ گرم نیز میرسد ودر حدود ۵۰ تا ۶۰ سال عمر میکند. پرندهای بسیار با هوش است وبرخی از دانشمندان هوش آن را به هوش بچه چهار ساله تشبیه کردهاند. قدرت زیادی برای تقلید صدای آدمی ندارد ولی قدرت خوبی برای برقراری ارتباط با آدمی از طریق صحبت کردن دارد. در مقایسه با سایر انواع طوطی نسبتاً آرام است و کمتر جیغ میزند.[۱]
طوطی خاکستری تیمنه، که نام علمی آن (Psittacus erithacus timneh) است و در محافل علمی به نام طوطی تیمنه معروف است ونام دیگری ندارد.این پرنده در سال ۱۸۴۴ توسط دانشمندی به نام فریزر Fraser شناسایی شد. پر وبال آن خاکستری است ودم آن نیز برخلاف طوطی کنگو، خاکستری سرخ فام است. منقار به رنگ تیره روشن ودر قسمت پایینی کمی به سفیدی میزند.طول آن از طوطی خاکستری کنگو کوتاه تر است ووزن آن ۲۵۰ تا ۴۵۰ گرم ودر حدود ۵۰ تا ۶۰ سال عمر میکند. این پرنده درجنوب گینه، سیرالئون، لیبریا واغلب مناطق غربی ساحل ایوری دیده میشود.قدرت تقلید صدای آن تفاوتی با طوطی خاکستری کنگو ندارد ولی قیمت آن ارزان تر است وشاید یکی از علل آن داشتن دم تیره رنگ است که جذابیت دم سرخ رنگ طوطی خاکستری کنگو را ندارد.آرام تر از سایر انواع طوطیان است و از سن پایین قادر به تقلید صدا میباشد.[۲]
با دقت در خصوصیات این سه گونه به راحتی میتوان دید که طوطی تیمنه از دو گونه دیگر کوچک تر است از این رو اندازههای مذکور در ذیل کاملاً بر آن منطبق نمیباشد. منظور از ذکر این اندازهها در این جا آشنایی خوانندگان با اندازه تقریبی این پرندهاست وقابل ذکر است که اندازه این پرندگان که در غرب قاره آفریقا زندگی میکنند با آنهایی که در شرق قاره آفریقا زندگی میکنند متفاوت است وباید افزود که طوطیهای خاکستری شرق آفریقا از لحاظ جثه بزرگ تر واز لحاظ وزن سنگین تر میباشند ودر هر سه گونه نامبرده تفاوتی بین نر و ماده پرنده وجود ندارد. البته معمولاً پرندههای نر جثهای بزرگ تر از پرندههای ماده دارند، اما از این خاصیت نمیتوان به طور قاطع استفاده کرد و چهبسا دیده شود که پرنده مادهای از پرنده نر بزرگ تر باشد، برخی از پرورش دهندگان معتقدند که چشم طوطی خاکستری ماده بیضی تر از چشم پرنده نر میباشد و صورت پرنده ماده روشن تر است، اما در حقیقت این مطالب برای تعیین جنسیت چنان مستند و مستدل نمیباشند
هوش و ذکاوت کاسکو
در حالی که تعیین میزان هوش در حیوانات و قضاوت درباره این که کدامیک از ذکاوت بیشتری برخوردار است عملاً کار دشواری است، اما بسیاری از دانشمندان معتقدند که راسته Psittaciformeها در بین پرندگان از این لحاظ شاخص میباشند. در این بین کاسکو با داشتن قوه ادراک بالاتر از بقیه قرار میگیرد. اصولاً در بین پرندگان طوطی کاسکو، طوطی کاکاتو و کلاغ به نظر باهوش تر میرسند. برخی معتقدند که کاسکو یک تقلید کننده کلمات نیست بلکه او قادر است که مفهوم واقعی کلمات را نیز درک نماید. از جمله کسانی که به این امر معتقدند و سخت از آن دفاع میکنند خانم دکتر آرین پیپربرگ است که در کتاب خود «مطالعاتی در باره آلکس» اظهار میدارد: «کاسکو قادر است مفهوم کلمات را به خوبی درک کند. این پرنده میتواند مفهوم صفر را درک نموده و عدم وجود یک چیز را کاملاً بفهمد». البته مطالب گفته شده بدین معنی نیست که مغز این پرنده شبیه به مغز انسان عمل میکند، بلکه منظور این است که این مغز میتواند برخی از مسایل منطقی را به یکدیگر مرتبط ساخته و در سطح بسیار پایین آنها را تجزیه و تحلیل نماید.
تغذیه
این پرنده از میوه جات، سبزیجات، دانه جات، غلات، میوههای مغز دار، خشکبار (نظیر پسته، گردو، بادام و فندق) و بذرگیاهان تغذیه میکند. در صورتی که از غذای آماده استفاده میکنید اطمینان حاصل کنید که این غذا مخصوص طوطیهای بزرگ باشد.
تولید مثل
پس از تشخیص طوطیهای نر و ماده، باید برای سازگار شدن آنها با یکدیگر، آنها را برای مدتی در دو قفس جداگانه در کنار هم نگهداری کرد تا به تدریج به یکدیگر عادت کنند و پس از مدتی با تهیه قفس بزرگ تر، هردوی آنان را به یک قفس منتقل نمود تا در کنار هم زندگی کنند.سازگاری یکی از عوامل بسیار مهم در تولید مثل کاسکو است. البته اگر تعداد زیادی کاسکوی نر و ماده در اختیار داشته باشید، بهتر است که انتخاب جفت را به عهده خود کاسکو بگذارید.جفتهای سازگار شده در کنار هم میمانند وبه همدیگر غذا داده وبه پر آرایی یکدیگر میپردازند.در شرایط طبیعی معمولاً طوطیها جفت خود را برای تمام طول زندگی انتخاب میکنند.از این رو بهتر است که پس از سازگاری طوطیهای نر و ماده، آنها را از همدیگر جدا نکنید و اجازه بدهید که در کنار هم زندگی کنند.
منابع
۱. پرورش، نگهداری وبیماریهای کاسکو :تألیف دکتر احسان مقدس، چاپ اول بهار ۱۳۸۷، انتشارات نیلوبرگ، تهران.
You and Your African Grey an introduction by Jane Hallander. This is a good article describing the differences in the sub-species of Greys, their personalities, and differences.
Isabel Never Told Me--When Isabel Sold Me--An African Grey That ... A light-hearted look at Greys by Maxilla Evans
Young RED African Grey Parrots ... Information and pictures on several birds.
Keeping African Greys
A Beginner’s Observations On Breeding African Grey Parrots by Laura Hamilton
The Joy And Anxiety Of A First Born by Gwen Williams
Breeding African Greys by Dennis Saydak
African Gray Parrot - link to the Pet Bird Page
Intelligence of African Grey Parrots - Dr. Irene M. Pepperberg, link to Proceedings of The International Aviculturists Society, January 11 - 15, 1995
To other links
مرغ عشق پرنده ایست اهلی از نژاد طوطی. وطن اصلی این پرنده همچون بسیاری از طوطی سانان دیگر، سرزمین استرالیا است.
مرغ عشق برای اولین بار در اواخر سال 1700 میلادی به صورت گله¬های وحشی در استرالیا مشاهده شد که تعداد افراد این گله¬ها به هزاران قطعه می¬رسید. نام انگلیسی مرغ عشق «باجریگار» از کلمه بومی Betcherrygah گرفته شده است که این لغت در زبان بومیان استرالیا به معنی «غذای خوب» می¬باشد و شاید علت این تسمیه بدان جهت بوده است که وجود این پرنده در منطقه ای دلیل وفور نعمت و غذای فراوان در آن منطقه بوده است، زیرا که این پرنده در شرایط مناسب غذایی به شدت زاد و ولد نموده و گله¬های بزرگی به وجود می¬آورد. این پرنده برای اولین بار در سال 1805 توسط «جورج شاو» مدیر جانور شناسی موزه طبیعی بریتانیا شناسایی شد و در سال 1832 طبیعی دان « موزه لینه» که «یوهان واگلر» نام داشت توضیحاتی در باره مرغ عشق منتشر کرد. در سال 1840میلادی، زیست شناسی به نام «جان گولد» این پرنده را از استرالیا خارج کرد و به انگلستان برد. موج تقاضا برای این پرنده موجب شد تا کشتیهای زیادی دست به کار انتقال این پرندگان به اروپا، مخصوصاً انگلستان، هلند و بلژیک بزنند. کشتیها مرغ عشقها را در دستههای چند ده هزارتایی حمل میکردند. در طول سفر چند هفتهای، فقط تعداد اندکی از آنان سالم به اروپا میرسیدند. به زودی این پرنده اهلی شد و از طریق انگلستان به تمام دنیا منتقل شد. در سال 1846 برای اولین بار وارد کشور فرانسه شد و هشت سال بعد یعنی در سال 1854 طبیعی دان فرانسوی «جان دلون» مقاله¬ای در خصوص تکثیر، تغذیه و نگهداری مرغ عشق منتشر کرد. در سال 1859 نویسنده آلمانی «کارل بوله» در نشریه پرنده شناسی آلمان مقاله مفصلی در باره مرغ عشق منتشر کرد. از نوشته های «بوله» چنین بر می آید که مرغ عشق در آن زمان در تمامی شهرهای بزرگ آلمان به عنوان حیوان خانگی رایج بوده است و بنا به گفته او مرغ عشق برای اولین بار در سال 1855 درشهر برلین آلمان توسط «گرفین شورین» تکثیر یافت. مرغ عشق از سال 1860 به بعد در تمامی باغ وحش¬های آلمان وجود داشته و با موفقیت تکثیر و پرورش یافته است. طی 50 سال، واحد¬های عظیم تجاری به وجود آمدند که هزاران قطعه از این پرنده کوچک را برای دوستداران پرندگان زینتی تکثیر می¬کردند. در اواخر قرن نوزدهم واردات مرغ عشق به ارقام غیر قابل تصوری رسید. بنابر نوشته های «دبراسای» تنها در سال 1894 واردات پرندگان زنده به بنادر فرانسه بالغ بر یک میلیون و دویست هزار قطعه بوده که در آن، واردات مستقیم به انگلستان و آلمان منعکس نشده است.
مرغ عشق اهلی، اندکی از همنوعان وحشی خود بزرگتر است. طول بدن این پرنده بین ۱۶ تا ۲۰ سانتیمتر میباشد. عمر انواع وحشی آن ۱۰ تا ۱۴ سال و عمر نوع اهلی آن اغلب کمتر از ۵ سال است. البته در میان مرغ عشقهای اهلی گاه عمر ۱۱ ساله نیز مشاهده شدهاست.
رنگ طبیعی این حیوان سبز چمنی میباشد انتهای پشت ٬سینه و شکم سبز میباشد.پشت سر ٬بالای شانه و روی بالها زرد همراه با خطهای سیاهی به صورت موجی میباشد.دو پر بزرگ از میان دمش بیرون آمده که آبی تیرهاند.پرهای دم سبز بوده و دارای نوار زردی میباشد.صورت مرغ عشق تا گلو زرد روشن است و در انتهای صورتش لکههای بنفشی که ریش نامیده میشود وجود دارد.پلکها بسیار نازک هستند و از سمت پاین به بالا جمع میشوند.نوکش مانند طوطی سانان است و نوک پایینی کوچکتر از بالایی میباشد.
تعیین جنسیت نر وماده
برای فهمیدن جنس نر و ماده این حیوان بهترین گزینه توجه به پوستی که در بالای منقار قرار دارد و سوراخهای بینی در آن هستند٬میباشد.در نوع نر رنگ این پوست آبی تیرهاست اما در نوع ماده آبی روشن ٬قهوهای یا متمایل به قوهای است.رنگ آبی این پوست در نوع نر همواره مشخص است هرچند در نرها مریض این رنگ مات میشود و در نرهای مسن قهوهای شده و ترکهایی در آن دیده میشود.اما رنگ این پوست در مادهها متغیر است در موقع تخم گذاری و در جوانی صاف و روشن تر است و پس از این مدت تیره تر و چروک دار میگردد.
مرغ عشق پرنده¬ای هوشمند و اجتماعی است و از بازی کردن لذت می¬برد. مرغ عشق ماده علاقه زیادی به جویدن اجسامی مانند چوب دارد که این تمایل در نرها کمتر است. مرغ عشق علاقه زیادی به همبازی شدن با آدمی دارد و قادر به تقلید محدود صدا و سوت زدن است. مرغ عشق خیلی زود اهلی شده و به خانه خو میگیرد. میتوان به آن یاد داد که روی انگشت بنشیند. حضورسگ و گربه موجب ناراحتی پرنده میشود حتی اگر به آن دسترسی نداشته باشند. پرنده جدید را باید به تدریج وارد کرد لذا اگر تصمیم گرفتید تا برای مرغ عشق خود جفت تهیه کنید، بهتر است که پرنده جدید را ابتدا در قفس¬های مجزا ولی کنار هم نگه دارید تا به هم عادت کنند.
شروع تخم گذاری مرغ عشق در آغاز فصل بارندگی میباشد.این پرنده خود میتواند ماهها با آب کم زندگی کند اما علت اینکه تمایل شدیدی برای تخم گذاری در فصل بارندگی دارد این است که برای پرورش جوجههای خود نیاز به آب دارد.این پرنده لانه سازی نمیکند بلکه از سوراخهای موجود بر روی درختان اکالیپتوس استفاده میکند.و برای پر کرد کف لانه از پوسته خود درخت استفاده میکنند.حتی در صورتی که درختان زیادی در ناحیه موجود باشد تمام جفتهای یک گروه(گروهها معمولا ۱۰ تا ۵۰ تایی هستند) روی یک درخت تخم گذاری میکنند.
پرنده ماده ۴ تا ۶ تخم میگذارد و به مدت ۱۸ تا ۲۱ روز بروی آنها میخوابد و در این مدت مرغ نر در حوالی لانه میماند و نقش نگهبان را بر عهده دارد و از دهانه لانه ماده را تغذیه میکند.مرغ نر تا بزرگ شدن جوجهها حق ندارد به لانه وارد شود و ماده این اجازه را به وی نمیدهد.
قدرت هضم غذا در مرغ عشق بسیار سریع بوده و معمولا هر ۱۵ تا ۲۰ دقیقه فضله میگذارند.مرغ عشق ماده به علت به خطر نیفتادن سلامتی جوجهها در لانه فضله نمیکند و برای این کار از لانه خارج میشود البته تعداد ترک لانه باید کم باشد تا خطری متوجه جوجهها نشود.چون نمیشود هر ۱۵ تا ۲۰ دقیقه ماده برای فضله گذاری از لانه خارج شود ٬ قبل از اولین تخم گذاری مرغ عشق ماده فواصل بین تعداد دفعات فضله گذاری خود را افزایش میدهد و در هر ۲ تا ۳ ساعت مبادرت به انجام این کار میکند اما به میزان بیشتری فضله میگذارد به این ترتیب به فضله گذاری در مدت طولانی عادت میکند.در هنگام تخم گذاری در برخی موارد ماده پرهایش میریزد و احتمالا این کار برای ایجاد محیطی گرم برای تخمها و جوجهها میباشد.
بعد از تولد جوجهها ماده آنها را به وسیله خوراک نرم معده اش تغذیه میکند و بعد از چند روز بچههای بزرگتر از غذای نیمه هضم شده لوله مری و کوچکترها هنوز از طریق معده تغذیه میشوند.به منظور جدا سازی تغذیه کودکان ابتدا بچههای بزرگر از طریق لوله مری تغذیه میشوند و سپس جوجههای کوچکتر از طریق معده تغذیه میگردند.بعد از به دنیا آمدن جوجه ا ماده کمتر از قبل مبادرت به خروج از لانه میکند و تنها مواقع ضروری برای دفع فضله ٬ تغذیه یا تمیز کردن خود خارج میشود.
ماده همیشه از طریق نر تغذیه میشود که این تغذیه شامل دانههای هضم شده آماده نیز میشود چون اگر قرار باشد ماده غذا را هضم کند وقت بیشتری میبرد و شرایط محیط برای تامین غذا نیز نا معلوم است پس باید در وقت صرفه جویی کرد و نوزادان را هر چه زودتر پرورش داد.
دو تا سه هفته مرغ عشق ماده از نوزادان در زیر بال و پر خود مراقبت میکند تا اینکه پرهای آنها در میآید.بعد از حدود چهار هفته مرغ عشقهای جوان میتوانند از لانه بیرون بیایند و پرواز کنند.آنه قادر به داشتن زندگی مستقل هستند اما پدر تا یک یا دو هفته از آنها مراقبت کرده و گه گاه تغذیه شان مینماید.در حین این مدت مرغ عشق ماده نیز اگر شرایط برای تخم گذاری سری دوم مناسب باشد مقدمات را آماده میکند.در سه ماه اول مرغ عشق هنوز پرهای اولیه را دار هست و تفاوت چندانی از نظر ظاهر با مرغ عشقهای بالغ ندارد.تنها رنگشان مات تر از مرغ عشقهای بالغ است.رنگ پوست بینی روشن است و به سختی میتوان آنها را تعین جنسیت کرد.مهمترین نشانهٔ مرغ عشقهای جوان رنگ چشمان آنهاست که فقط سیاهی آن معلوم است.بعد از ۳ ماه پرهای مرغ عشق میریزد و از این موقع به بعد مرغ عشق کاملا مانند بقیه مرغ عشقهای بالغ میشود و آماده تولید مثل میشود.
ارزن مهمترین خوراک مرغ عشقها محسوب میشود و تنها در فصول معینی از سال در زیستگاه این پرندهها در استرالیا میروید و این پرندگان باقی سال را از تخم خشک سایر گیاهان تغذیه میکنند.اما در اسارت باید علاوه بر ارزن رژیم غذایی به صورت ذیل را برای ایشان مهیا کرد:
مرغ عشقهایی که به نوعی رژیم غذایی خاص عادت بکنند به راحتی آن رژیم را ترک نمیکنند پس باید از خردسالی آنها را به رژیم غذایی خوبی عادت داد.
در ذیل به برخی از مشکلات شایع در مرغ عشقها و دلایل و علائم و مداوای آنها اشاره شدهاست:
ویکیپدیا
خَرگوش پستانداری است علفخوار، از خانوادهٔ خرگوشان (Leporidae) و به اندام گربه، دارای گوشهای دراز ولبهای شکافدار. دستهای وی از پاها کوتاهتر است. وبسیار تند رود، وآن دارای اقسامی مختلف است. در حدود ۶ تا به ۸ بچه میگذارد.خرگوشی است که در نیمکره شمالی ودر نقاط قطبی یافت میشود در هنگام زمستان نیز وجود پوست سفید یافت او را در برف دشوار می سازد تغییر رنگ پوست این حیوان مارا به شگفت میآورد یعنی درزمستان سفید شدن پوست این جانور و درتابستان خاکستری یا قهوهای شدن آن . میتوان این خرگوش را مانند آفتاب پرست دانست که او نیز تغییر رنگ میدهد. خرگوش قطبی سوراخ هایی به عمق 2متر در برف حفر میکند که این مکان جای مناسبی برای مخفی کردن کودکان به هنگام خطر است
خاستگاه اصلی این جانور اسپانیا و آفریقای شمالی است اما به بعضی از کشورهای دیگر هم مهاجرت کرده است. این خرگوش گیاهان بومی را می خورذ و باعث میشود که سایر جانوران گرسنه بمانند. این جانور همچنین محصولات کشاورزی را منهدم میکند و برای خود سوراخهای زیرزمینی حفر میکند.
یکی از گونههای خرگوش٫ خرگوش آنقوره میباشد. با توجه به میانگین ۵ تا ۶ بچه در هر زایمان میتوانند ۵۰الی ۶۰ بچه در سال تولید کنند. این نوع خرگوش میتواند از سه ماهگی باردار شود.
منبع: ویکیپدیا
طوطی پرندهای است اغلب سبزرنگ از راسته طوطیسانان (Psittaciformes) که به مناسبت سهولت تقلید آوای آدمی قابلملاحظهاست. طوطیان عموما در نواحی گرم و رطوبی آفریقا و هند زیست میکنند. طوطی معرب توتی و آن پرندهای است سبز که به عرف آن را طوطا نامند و شکرشکن، شکرفشان، شکرمقال، شکرینمقال، شیرینزبان، شیرینسخن، شیرینتکلم، شیرینگفتار، خوش نوا و خوش حرف از صفات اوست.
۳۵۰گونه از پرندگان که در ۸۵ جنس طبقه بندی میشوند را راستهٔ طوطــیها میگویند.این پرندگان بیشتر در نواحی گرمسیری استوایی زندگی میکنند به طور عمومی در دو خانواده Cacutuidae و psittacidae قرار میگیرند. بیشتر جمعیت طوطیها در مناطق حارهای و همچنین در مناطق معتدل نیمکرهٔ جنوبی پراکنده شدهاست.بیشترین تنوع گونهای این راسته را در آمریکای جنوبی و استرالاسیا(منطقهای که شامل استرالیا و نیوزلند و جزیرههای جنوب غربی اقیانوس آرام میشود).از ویژگیهای مورفولوژیکی طوطیها که مخصوص این راسته میباشد میتوان به نـــوک کـج وقوی،راست قامتی شان،پاهای قوی،پاهای پنجه دار که حالت زیگو داکتیل را دارد،رنگ اکثر طوطیها سبز میباشد که این رنگ با رنگهای روشن دیگر ترکیب شده و رنگ طوطی را ایجاد میکند گاهی نیز طوطیها دارای چندیدن رنگ هستند.
طوطیهای کاکــل دار(کوکاتوها) دارای تغییر رنگی از رنگ یـــکدست سفید تا یکدست سیاه را دارند. ویژگی دیگر این خانواده وجود یک کاکل متحرک ازجنس پر هست در بالای سرشان میباشد.حالت دیمرفیسم جنسی خیلی کم در اینها دیده میشود.تنوع اندازه بالایی دارند که طوطی کوچک چرم وزنی به اندازه ۱۰ گرم و طول ۸ سانتیمتر دارد و طوطی یاقوت به عنوان بزرگترین این راسته ۱ متر طول و حدود ۴ کیلوگرم وزن دارد.
تغذیه در طوطیها بیشتر از مواد گیاهی مانند دانه،آجیل،غنچهها و .... میباشد. عدهٔ کوچکی از این راسته هستند که حشرات و حیوانات کوچک را میخورند.لورینزها و لوریکتها به طور تخصصی از شهد گلها تغذیه میکنند .. بیشتر طوطیها در درحفراتی که در درختان ویا صخرهها وجود دارد لانه سازی میکنند .تخمهایی به رنگ سفید میگذارند و جوجههای آشیان نشین دارند.طوطیها همراه عدهای از کلاغها به عنوان با هوش ترین پرندگان محسوب میشوند.قدرت تقلید صدای انسانها آنها را به عنوان موجودات اهلی در آوردهاست.
شکار طـوطـی هـای وحشی بـه مـنظور فـروش آنهــــا و هـمچنین بـه مـنـظور تــفریـح، تـخریـب زیستگاهشان و آوردن گونههای که باآنها رقابت میکنند جمعیت ا نها را تقلیل میدهد ،به این دلیل طوطیها مورد دست آویزی بیشتری نسبت به گروههای دیگر،توسط انسان قرار گرفتهاند. حفاظت محیط زیست اخیراً اقداماتی را جهت مراقبت از زیستگاه پرندگان زیبای در حال انقراض انجام دادهاست که این مراقبت باعث حفظ سایر گونهها نیز شدهاست .
Sub family Microglossinae
سیستماتیک و تکامل : -منشأ و تکامل: تنوع موجود در طوطیهای آمریکای جنوبی و استرالاسیا این فرضیه را ایجاد میکند که این موجودات منشأ دارد.فسیلهای بدست آمده از راسته طوطیها بسیار کم است این باعث شدهاست که گمانه زنی در مورد تکامل این پرندهها با شک و تردید انجام بگیرد هر چند که اکثر این فرضیه به واقعیت نزدیک اند. یک قطعه ۱۵میلی متری که از منقار پایینی یک طوطی در سازند لانس کریک در دهکدهٔ نیوبرا در ویوسیگ پیدا شدهاست به عنوان فسیل پیدا شده از اولین طوطی که در دورهٔ کرتاسه زندگی میکرده و چیزی حدود ۷۰ میلیون سال عمر داشته شمرده میشد.اما تحقیقات بعدی معلوم کرد که این تکه فسیل پیدا شده بلکه احتمالاً متعلق به دایناسورهای کائگناتید(گروهی از دایناسورها که پرنده مانند نبوده ولی دارای منقاری شبیه به پرندگان بودهاند) بودهاست. چیزی که امروز به عنوان یک فرضیه پذیرفته شده وجود دارد این است که راستهٔ طوطیها وخویشاوندان اجدادیشان در سومین انقراض بزرگ که در کرتاسه حدود ۶۵ میلیون سال پیش انجام گرفتهاست حضور دارند.اگر چنینی باشد طوطیها از یک جد دایناسور که شباهت مورفولوژیکی با طوطیها داشتهاست تکامل نیافتهاند بلکه فقط تبدیل به پرندگانی درخت نشین شدهاند. اروپا اولین مکانی است که اولین فسیل طوطی درخت نشین در آن دیده شدهاست. این اولین تکه استخوان پیدا شده استخوانی از بال موپسیتا تانتا است که در دانمارک پیدا شده و سنی در حدود ۵۴ میلیون سال برای آن تخمین زده میشود.آب و هوای اروپا در آن زمان حارهای بوده است(مطابق با دوران گرم پالوئین و ائوسین).جدید ترین فسیلی که پیدا شدهاست سنی حدود ۵۰ میلیون سال دارد.چند فسیل تقریباً کامل از پرندگان طوطی مانندی در انگلستان و آلمان پیدا شدهاست و تعدادی فسیل نیز هستند که هنوز دقیقا تشخیص داده نشدهاند. من الحیث المجموع چیزی که در مورد این فسیلها معلوم است این میباشد که این فسیلها خویشاوندان طوطیهای امروزی نیستند بلکه اجدادی هستند که در نیمکرهٔ شمالی تکامل پیدا کردهاند و منقرض شدهاند.اینها دقیقاً حلقههای گمشده مابین طوطیهای امروزی واجدادی نیستند ولی میتوان گفت که طوطیهایی هستند که همگام با طوطیها و کوکاتوها از خویشاوندان اجدادیشان تکامل پیدا کردهاند.
رده بندی فسیلهای یافته شده به شرح زیر است:
Psittacopes (اولین گروه؟؟؟ ) Serudaptus Pseudastvridae (احتمالاً جد اصلیشان این گروهاستجدید ترین فسیلی که از طوطیهای امروزی پیدا شدهاست سنی در حدود ۲۰ تا ۲۳ میلیون سال دارد که این فسیل نیز در اروپا پیدا شدهاست . متعاقب آن نیز فسیلی که حاوی استخوانهایی که میتوان به دقت تشخیص داد که این استخوانها مربوط به طوطیهای امروزی هستند پیدا شد.فسیلهای پیدا شده از نیمکرهٔ جنوبی دورههای نیمکرهٔ شمالی را نشان نمیدهد و هیچ نمونهای از اجداد طوطی مانند که بیش از ۲۰ میلیون سال عمر داشته باشند پیدا نشدهاست.عدهٔ قلیلی از طوطیهای امروزی هست که عمر آنها از میوسین تخمین زده میشود ولی عمری که برای همهٔ طوطیهای امروزی پذیرفته شدهاست چیزی بیشتر از ۵ میلیون سال نیست جنسهایی که از فسیلهای طوطیها بدست آمدهاست تقریباً همگی در خانوادهٔ Psittacidae و خویشاوندان نزدیک آنها قرار میگیرند. Archaeopsittacus Xenositta Bavaripsitta بعضی از فسیلهای پالئوژن که پیدا شدهاست ارتباط مهمی را با راستهٔ طوطیها نشان میدهند ولی نمیتوان گفت که دقیقاً جزء این راستهاند: Paleopsittacus Preeursor Pulchra pollia -سیستماتیک: طبقه بندی که در زیر مشاهده مینمائید مدلی از طبقه بندی است که در آن برای خانوادهها زیر خانوادههایی تعیین شدهاست .بررسیهای مولکولی این قضیه را اثبات میکند که دارای چندین زیر خانوادهاند و امکان دارد روزی ایت زیر خانوادهها به خانواده ارتقا یابند.ولی طبقه بندی طایفهها چندان دقیق نمیباشد.
منبع:
ویکیپدیا
همستر ( Hamsters) یک زیرخانواده از جوندگان است که خود ۱۸ زیرگونه دارد.
رفتار این حیوانات وابسته به محیط اطرافشان ، ژنتیکشان ، و ارتباط آنها با انسانها است. از آنجا که زاد و ولد آنها زیاد است ، از آنها به عنوان حیوانات آزمایشگاهی استفاده میشود. همسترها مانند سگ و گربه توسط انسانها نگهداری میشوند. و خیلی بازیگوش و شیطون هستند و بسیار تمیزند و دارا ی نژاد های مختلفی از قبیل چینی و روسی و سوریهای و ... هستند
همسترها در طبیعت زیر زمین نقب میزنند تا از دست شکارچیان در امان باشند. رژیم غذایی آنها شامل غذاهای خشک شده، دانهها، میوههای تازه، و سبزیجات است.آنها ممکن است حشرات کوچک مانند جیرجیرکهای کوچک یا شفیرهٔ سوسکها را نیز بخورند.
منابع
· Lebedev, V. S., N. V. Ivanova, N. K. Pavlova, and A. B. Poltoraus. 2003. Molecular phylogeny of the Palearctic hamsters. In Proceedings of the International Conference Devoted to the 90th Anniversary of Prof. I. M. Gromov on Systematics, Phylogeny and Paleontology of Small Mammals (A. Averianov and N. Abramson eds.). St. Petersburg.
· Musser, G. G. and M. D. Carleton. 2005. Superfamily Muroidea. In Mammal Species of the World a Taxonomic and Geographic Reference (D. E. Wilson and D. M. Reeder eds.). Johns Hopkins University Press, Baltimore.
· Neumann, K., J. Michaux, V. Lebedev, N. Yigit, E. Colak, N. Ivanova, A. Poltoraus, A. Surov, G. Markov, S. Maak, S. Neumann, R. Gattermann. 2006. Molecular phylogeny of the Cricetinae subfamily based on the mitochondrial cytochrome b and 12S rRNA genes and the nuclear vWF gene. Molecular Phylogenetics and Evolution, in press; Available online 17 February 2006.
· ویکیپدیا