سرطان هوچکین و نان هوچکین

بیماری هوچکین و نان هوچکین چگونه بیماری هایی هستند ؟

بیماری هوچکین از گروه سرطان هایی است که لنفوم نامیده می شوند . لنفوم یک واژه عمومی است که به سرطان هایی اطلاق می شود که در سیستم لنفاوی به وجود می آیند .

سیستم لنفاوی بخشی از سیستم ایمنی بدن است . این سیستم به بدن کمک می کند تا با بیماری ها و عفونت ها مقابله کند . سیستم لنفاوی شامل شبکه ای از عروق باریک لنفاوی است که مانند عروق خونی در تمام بافت های بدن منشعب می شوند . عروق لنفاوی درون خود ، لنف راحمل می کنند که یک مایع آبکی بی رنگ است که حاوی سلول های مقابله کننده با عفونت ، به نام لنفوسیت می باشد . در طول این شبکه عروقی ، اندام های کوچکی به نام غده لنفاوی وجود دارد . خوشه هایی از غدد لنفاوی در زیر بغل ، کشاله ران ، گردن ، قفسه سینه و شکم یافت می شوند . بخش های دیگر سیستم لنفاوی طحال ، تیموس ، لوزه ها و مغز استخوان می باشند . بافت های لنفاوی همچنین در سایر قسمت های بدن نظیر معده ، روده ها و پوست یافت می شوند .

در بیماری هوچکین ، سلول های سیستم لنفاوی غیر طبیعی می شوند . آن ها با سرعت زیاد تقسیم می شوند و بدون هیچ نظم و کنترلی رشد می کنند از آن جا که بافت های لنفاوی در بیشتر قسمت های بدن حضور دارند بیماری هوچکین تقریبا از هر جایی می تواند شروع شود . بیماری هوچکین ممکن است در یک غده لنفاوی ، منفرد یا گروهی از غدد لنفاوی یا برخی اوقات در سایر قسمت های سیستم لنفاوی مثل مغز استخوان یا طحال رخ دهد . این نوع سرطان تمایل دارد که به طریقی نسبتا منظم از یک گروه غدد لنفاوی به گروه دیگر انتشار یابد به عنوان مثال ، بیماری هوچکینی که از غدد لنفاوی گردن شروع می شود . نخست به غدد فوق ترقوه ای و سپس به غدد زیر بغل و داخل قفسه سینه گسترش می یابد و نهایتا می تواند به هر جای بدن گسترش یابد .

لنفوم نان هوچکین هم ممکن است علاوه بر مغز استخوان ، طحال یا کبد و یا هر اندام دیگر رخ دهد .

عوامل خطر آفرین هوچکین و نان هوچکین :

 سن / جنس : بیماری هوچکین غالبا در رده سنی 15 تا 34 سال و یا در سنین بالای 55 سال بروز می کند و در مردان شایع تر از زنان است .

 سابقه خانوادگی : برادران و خواهران اشخاصی که مبتلا به بیماری هوچکین هستند نسبت به دیگران از خطر بالاتری برای ابتلای به این بیماری برخوردارند .

 ویروس ها : ویروس ابشتاین بار یک عامل عفونی است که ممکن است با افزایش خطر ابتلای به بیماری هوچکین مرتبط باشد .

علائم بیماری هوچکین و نان هوچکین :

 بزرگ شدن غیر دردناک غده های لنفاوی گردن ، زیربغل یا کشاله ران .

 تب راجعه غیر قابل توجیه .

 تعریق شبانه .

 کاهش وزن غیر قابل توجیه .

 خارش پوست .

 ضایعات پوستی در بیماران مبتلا به نان هوچکین .

تشخیص و مرحله بندی بیماری هوچکین و نان هوچکین :

 معاینات فیزیکی شامل لمس غدد لنفاوی گردن ، زیربغل و کشاله ران جهت بررسی آن ها از نظر بزرگی این غدد می باشد .

 اشعه ایکس : تصاویری از قسمت های درونی بدن که توسط تشعشات پرانرژی ایجاد می شود .

 CT اسکن .

 MRI : تصاویری با ارایه جزئیات از قسمت های درونی بدن که توسط یک آهن ربای قوی متصل به کامپیوتر به وجود می آید .

تشخیص بیماری بر اساس نمونه برداری صورت می گیرد . یک جراح ، نمونه ای از بافت لنفاوی ( تمام یا بخشی از یک غده لنفاوی ) را خارج می کند تا آسیب شناس بتواند آن را در زیر میکروسکوپ از نظر وجود سلول های سرطانی بررسی کند .

آسیب شناس بافت را مطالعه می کند و آن را از نظر وجود سلول های ریداشتنبرگ بررسی می کند . این سلول ها ، سلول های غیر طبیعی بزرگی هستند که معمولا با بیماری هوچکین یافت می شوند.

برای مرحله بندی بیماری ، پزشک از آزمایشاتی مشابه آنچه برای تشخیص بیماری هوچکین استفاده می شود ، کمک می گیرد ، اقدامات اضافه تر ، برای مرحله بندی بیماری میتواند شامل ، نمونه برداری های اضافه از غدد لنفاوی ، کبد ، مغز استخوان یا سایر بافت ها باشد .

انواع لانفوم نان هوچکین :

اکثر این طبقه بندی ها بر اساس شکل سلول های سرطانی در زیر میکروسکوپ و سرعت رشد و تکثیر و انتشار آن ها می باشد . لنفوم های مهاجم تحت عنوان لنفوم های درجه متوسط یا بالا تقسیم بندی شده اند . این لنفوم ها تمایل زیادی به رشد و انتشار سریع دارند . لنفوم های غیرفعال به مواردی اطلاق می شود که درجه پایین هستند و رشدی کاملا آهسته دارند و علایم کمتری را هم ایجاد می کنند .

روش های درمانی :

رادیوتراپی یا پرتودرمانی و شیمی درمانی شیوه های معمول درمان بیماری هوچکین هستند .

 پرتودرمانی : که رادیو تراپی هم نامیده می شود ، استفاده از پرتوهای پرانرژی برای نابود کردن سلولهای سرطانی می باشد بسته به مرحله بیماری تصمیم گرفته می شود که پرتو درمانی به تنهایی یا همراه با شیمی درمانی صورت گیرد . پرتوی مورداستفاده برای درمان بیماری هوچکین از نوع پرتو خارجی است که از دستگاهی بیرون می آید که اشعه را روی قسمت های خاص بدن متمرکز می کند .

 شیمی درمانی : استفاده از داروها برای نابودکردن سلول های سرطانی است . شیمی درمانی مورداستفاده برای بیماری هوچکین معمولا شامل ترکیبی از چندین دارو است ، شیمی درمانی ممکن است به تنهایی استفاده شود یا به دنبال آن پرتو درمانی هم صورت گیرد .

 پیوند مغز و استخوان در نان هوچکین : یکی از روش های درمان لنفوم نان هوچکین به ویژه در مواردی که سرطان عود کرده باشد . پیوند مغز و استخوان است . در این روش سلول های سالم ریشه ای ( سلول های پیش ساز نابالغ خونی ) جایگزین سلول های تخریب شده سرطانی با مقادیر بالای شیمی درمانی یا پرتو درمانی می شود .

 درمان بیولوژیکی یاایمونوتراپی در نان هوچکین : شیوه ای از درمان است که در آن سیستم ایمنی بدن به طور مستقیم یا غیر مستقیم ، جهت مقابله با سرطان یا به حداقل رساندن عوارض جانبی سایر روش های درمانی استفاده می شود .

 جراحی در مبتلایان به نان هوچکین : جراحی ممکن است برای خارج کردن تومور انجام گیرد . در طی جراحی ، بافت های اطراف تومور و نزدیک غدد لنفاوی نیز خارج می شوند .

مراقبت های پیگیرانه :

اشخاصی که مبتلا به بیماری هوچکین بوده اند باید پس از پایان درمان نیز به طور منظم تا آخر عمر تحت معاینات پیگیرانه قرار گیرند . بیمارانی که به دلیل بیماری هوچکین تحت درمان قرار گرفته اند ، خطر بالایی برای ابتلا به لوسمی ، لنفوم نان هوچکین ، سرطان های روده ، ریه ، استخوان ، تیروئید و پستان دارند .