آنتی – CCP آنتی بادی می باشند که به پپتیدهای سیترولینی حلقوی متصل می شوند ( CCP 5 ). در آغاز در سال 1960، اتو آنتی بادی های مختلف جدای از فاکتور روماتوئید (RF ) در سرم بیماران با RA شرح داده شده است. این
اتو آنتی بادی ها ، شامل فاکتور ضد پری نوکلئاز ، آنتی فیلاگرین ، آنتی کراتین ، Anti Sa، که پیشنهاد شده است از فاکتور روماتوئید اختصاصی تر می باشند . در 1998 ، مشخص شد که این اتو آنتی بادی ها همگی بر علیه پپتیدهای سیترولین
می باشند. سیترولین یک آمینو اسید غیر استاندارد می باشد که با دآمیناسیون ، توسط آنزیم پپتیدیل آرژنین دآمیناز ، از باقی مانده آرژنین پروتئین ها ساخته میشود. پروتئین های سیترولینی سینوویوم ، مانند فیبرین و فیلاگرین ، ممکن است با ایمونوپانوژنز RA ارتباط داشته باشند .
روش : آنتی بادی های ضد CCP توسط ارزیابی آنزیمی با استفاده از مواد واکنش ایمنی متصل به آنزیم شناسایی می شوند ( ELISA ) . حلقوی شدن پپتیدهای سیترولینی در روش ELISA با دقت بیشتری ساختارهای اپی توپهای طبیعی راتقلید می کند و این ویژگی عملکرد شاخص های این آزمایش را به حد اعلا ارتقاء می دهد . اخیراً ، نسل سوم این آزمون (CCP-2 ) در سرتاسر جهان استفاده می شود .
ارتباط کلینیکی:در مقایسه با RF ، آنتی بادی های ضد CCP ، برای تشخیص RF بیشتر اختصاصی می با شند(95%-90% ) همراه با حساسیتی مشابه( 85%-75%) . نشان داده شده است بیمارانی که نهایتاً به سمت RA پیشرفته می کنند، ممکن است قبل از آن در بعضی از موارد چند سال قبل از علائم آنتی بادی های ضد CCP داشته باشند . بنابراین پیشنهاد می شود که ازآنتی بادی های ضد CCP ، برای تشخیص زودتر بیماران با RA از بین بیماران با پلی آرتریت تشخیص داده نشده استفاده شود . مشابه RF ، بیمارن با RA با تیترهای بالای آنتی بادی های ضد CCP ، بیشتر به بیماری شدید و همراه با یک پیش آگهی بد بیشتر ، مانند آسیب مفصلی رادیوگرافیک دچار می شوند . استفاده از آنتی بادی های ضد CCP ممکن است مکمل استفاده از RF باشند .
آنسفالیت ( Encephalitis) به معنی التهاب حاد بافت مغزی می باشد. شایعترین نوع آن آنسفالیت ویروسی می باشد. در بیماریهای سیفلیس و هاریو مالاریا نیز احتمال آنسفالیت وجود دارد . آنسفالیت میتواند کشنده باشد.
از جمله علائم آن تب ، سردرد ، فوتوفوبیا (ترس از نور) و تشنج هستند . از جمله آزمایشات تشخیصی بررسی مایع مغزی نخاعی با پونکسیون لومبار می باشد .
منبع: ویروس شناسی جاوتز
واکنش دهنده های فاز حاد گروهی از پروتئین های پلاسما هستند که بطور طبیعی توسط کبد تولید میشوند . ساخت این پروتئین های متعدد در پاسخ به محرک التهابی در هر دو وضعیت حاد و مزمن به مقدار زیاد افزایش می یابد . مثالهایی از واکنش دهنده های فاز حاد شامل : 1- پروتئین های انعقادی (فیبرینوژن، پروترومبین ) 2- پروتئین های ناقل (هاپتوگلوبولین ، ترانسفرین ،سرولوپلاسمین ) 3- اجزاء کمپلمان (C3,C4) پروتئین های دیگر (فیبرونکتین، سرم آمیلوئید A ، CRP و فریتین).
واکنش دهنده های فاز حاد معمولاً به عنوان یک مقیاس غیر مستقیم از وسعت التهاب بکار می روند . برای بیماریهای روماتیسمی، معمولاً واکنش دهنده های فاز حاد CRP و سرعت رسوب گلبولهای قرمز (ESR ) می باشند. ESR سرعت رسوب جاذبه ای گلبول های قرمز و تشکیل rouleaux* را اندازه می گیرد که توسط عوامل مختلف تسریع می شود ، مهمترین آن فیبرینوژن میباشد که شارژ منفی بین گلبولهای قرمز خون را کاهش می دهد .
روش : درعمل دو تست مهم که اغلب در تستهای کلینیکی برای واکنش دهنده های فاز حاد استفاده می شود ESR و CPR هستند .CPR اغلب (و با دقت ) بوسیله تعیین میزان nephelometry** (یک واکنش وابسته به Ag-Ab که به طور اتوماتیک انجام می شود .
ESR با روش westergren انجام می شود ( توصیه شده بوسیله کمیته بین المللی استاندارد سازی در هماتولوژی ) و از ضد انعقاد خون وریدی استفاده می شود که به نسبت 1: 4 توسط سیترات سدیم رقیق شده، نمونه دریک لوله شیشه ای 200 میلی متری با قطر داخلی2.5 mm قرار می گیرد .بعد از پایان یک ساعت فاصله ستون اریتروسیت ها به عنوان ESR ثبت می شود در روش اصلاح یافته westergren اتیلن دی آمین تترا استیک اسید (EDTA ) جانشین سیترات سدیم شده که دراین روش می توان همان نمونه خون برای تست های دیگر بکار برده شود . هر دو روش نتایج یکسانی داشته است .
مقادیر نرمال : به طور نرمال <0/8 mg/dl CPR است و کمتر از ESR بوسیله سن یاجنس تحت تاثیر قرار میگیرد . ESR در مردان جوان مقدار 0-13 mm/h و در زنان 0-20 mm/h است. قابل توجه است که،ESR با بالارفتن سن افزایش می یابد. فرمول نه چندان دقیق برای تخمین ESR بر اساس سن به صورت زیر است :
و CPR در اختلالات مختلف افزایش می یابند شامل :
- اختلالات التهابی حاد یا مزمن : نقرس ، ارتریت روماتوئید (RA ) ، تب روماتیسمی ، اسپوندیلو آرتروپاتی ها ، پلی مالژیا روماتیکا ، آرتریت سلول غول آسا و دیگر واسکولیت ها ، بیماری التهابی روده ها و غیره .
- آسیب بافتی / نکروز : انفارکتوس حاد میوکارد ، ایسکمی بافتی یا انفارکتوس ، رد پیوند ، تومورهای بدخیم ،بعد از جراحی ، سوختگی و تروما
- عفونتها : باکتریال(مانند : اندوکاردیت ، استئومیلیت و عفونت داخل شکمی ) و بعضی عفونتهای ویرال ( مانند: هپاتیت ویروسی حاد )
-متفرقه : همچنین ممکن است در مراحل نهایی حاملگی و بعد از حاملگی ، پرکاری و کم کاری تیروئید ، ازوتمی ، سندرم نفروتیک افزایش یابد . نکته: بیش از 10% مقادیر بسیار بالای ESR(>75mm/h ) علت قابل شناسایی ندارد . این بویژه درافراد مسن صدق میکند . پزشک باید منتظر بماند و تست را در 6-3 ماه تکرار کند و یک بررسی وسیع ، گران وتهاجمی برای یک یافتن یک بیماری مرموز سرطانی ، عفونی و التهابی به طور روتین انجام نشود .
کاهش در : ESR ممکن است با اشکال غیر طبیعی RBC (پلی سیتمی ، میکروسیتوز ، اسفروسیتوز ، سلول داسی شکل و دیگر هموگلوبینوپاتی ها) ، کاهش فیبرینوژن خون ، نارسایی احتقانی قلب، کاشکسی ودر مصرف دوز بالای کورتیکواستروئید یا مهار کننده های فاکتور نکروز دهنده تومور کاهش یابد .ESR و CRP ممکن است در بیماران با لوپوس اریتماتوی سیستمیک (SLE ) ، پلی میوزیت، اسکلرودرما ، حاملگی ، ا ستئوآرتریت و بیشتر بیماریهای ویرال نرمال باشد .
عوامل مخدوش کننده : ESR ممکن است در ماکروسیتوز ، هیپرکلسترولمی ، افزایش فیبرینوژن و درجه حرارت بالا افزایش یابد .ESR ممکن است در موارد اختلالت مورفولوژی RBC ( موارد بالا ) لوکوسیت بالا ، بیماریهای هیپرویسکوزیته و موارد تاخیر انجام آزمایش (>2 h ) کاهش یابد .
کاربرد : واکنش دهنده های فاز حاد ممکن است در افتراق اختلالات التهابی از غیر التهابی بکار روند . آنها ممکن است به منظور تشخیصی یا درمانی مفید باشند، هر چند اختصاصی نیستند . کالج آمریکایی پزشکان توصیه می کند که ESR در تشخیص و ارزیابی پلی میالژیا روماتیکا ، آرتریت تمپورال و بیماری هوچکین استفاده شود. در اختلالات التهابی مانندESR ،RA بیشتر برای حل مشکلات کلینیکی مغایر بکار می رود ) برای مثال بیماری که در معاینه بهبودی پیدا کرده است ولی خودش بهبودی را بیان نمی کند ). با وجود این یک تاریخچه طولانی از تجربیات با ESR در تشخیص و ارزیابی اختلالات التهابی مانند RA وجود دارد .
CPR در ارزیابی فعالیت بیماری و پاسخ به درمان در اختلالات التهابی مزمن مانندRA مفید است . بعضی CRP را به ESR در ارزیابی بیماریهای التهابی ترجیح می دهند زیرا تغییرات حادتر می باشد .
CPR به سرعت بعد از یک تحریک التهابی افزایش می یابد در ظرف چند روز به نرمال برگشت می کند: در حالیکه ESR ممکن است در طی روز ها افزایش یابدو ممکن است بعد از هفته ها به مقدار نرمال برگردد . همچنین CRP دینامیک تر است . ( تفاوت بین سطوح دیده شده در التهاب وضعیتهای نرمال بیشتر است).
جراحان گاهی اوقات ارزیابی با CRP را ترجیح میدهند و از افزایش بسیار زیاد CRP برای تعیین عفونت بعد از عمل استفاده می کنند زیرا ESR ممکن است به واسطه خود جراحی افزایش یابد . درحالات التهابی همراه با نفروپاتی از دست دهنده پروتئین مثل ESR,SLE ممکن است همیشه بالا باشد و CPR ممکن است شاخص بهتری برای سوار شدن عفونت باشد .
آمیب‌ها گروهی از آغازیان هستند که به کمک پاهای کاذب خود قادر به حرکت می‌باشند. این نوع از آغازیان معمولا در خاک‌های مرطوب و در آب زندگی می‌کنند.
آمیب ها یک سرده از پروتوزوا می‌باشند. از این واژه برای اشاره به گروه آمیبوزوا یا برای اشاره کلی به تمامی تک سلولی‌هایی که با پای کاذب حرکت می‌کنند استفاده میشود. آمیب اولین بار توسط آگوست روزنهوف در سال ۱۷۵۵ میلادی کشف گردید. کلمه آمیب از ریشه یونانی به معنای تغییر گرفته شده‌است. نوعی از آمیب‌ها به نام انتاموبیا هیستولیتیکا باعث بروز اسهال خونی میشوند.
این انگل بیشتر عفونت روده ای ایجاد می کند ولی عفونت علامتدار فقط در ۱۰% موارد رخ می دهد و باقی موارد بدون علامت می باشد. بعضی افراد بیشتر دچار آلودگی می شوند ازجمله کسانیکه در مناطق با بهداشت پائین زندگی می کنند و یا کسانیکه به این مناطق سفر می کنند. همچنین افرادی که درمحلهائی بطور گروهی زندگی می کنند مثلاً پادگانها، خانه سالمندان ، محل نگهداری افراد عقب مانده ذهنی نیز بیشتر به این بیماری مبتلا می شوند.
ابتلا به این عفونت در اثر ورود کیست این انگل تک سلولی از طریق آب یا غذای آلوده بدرون دستگاه گوارش فرد صورت می گیرد. کیست این انگل بسیار مقاوم بوده و می تواند هفته ها در خاک مرطوب زنده بماند. پس از ورود کیست به دستگاه گوارش، تبدیل به شکل فعال خود شده و باعث ایجاد بیماری می شود.
● علائم و نشانه ها
همانطور که پیش از این گفتیم فقط ۱۰% موارد عفونت،علامتدار شده و فرد علائم بیماری را نشان خواهد داد. این علائم معمولاً ۶-۲ هفته پس از خوردن کیست آغاز شده و بصورت اسهال ( که دفعات آن در طول روز ممکن است به ۱۲-۶ باربرسد.)درد شکم، دل پیچه خود را نشان می دهد. اما شدیدترین فرم بیماری گوارشی آن اسهال خونی آمیبی است که با خون در مدفوع، تب، درد شکم خود را نشان می دهد. همچنین آمیب می
تواند با سوراخ کردن جدار روده خود را به جریان خون رسانده و از این طریق به اعضاء دیگر رفته و باعث ایجاد آبسه آمیبی در این اعضاء شود. کبد شایعترین مکان برای ایجاد آبسه آمیبی است ولی بندرت این آبسه ها در ریه و یا مغز نیزایجاد می شوند.
● تشخیص
برای تشخیص این نوع انگل اولین قدم انجام آزمایش مدفوع است ولی بعلت اینکه این انگل ممکن است در بعضی از نمونه های مدفوع یافت نشود، معمولاً درخواست چند نمونه مدفوع ( که هرکدام در یک روز گرفته شده اند ) می شود تا شانس تشخیص بیماری بالاتر رود. یک مشکل تشخیص این است که بعضی از سلولها و با انگلهای دیگر در زیر میکروسکوپ بسیار شبیه به این آمیب می باشند و بنابراین گاهی فرد مبتلا به آمیب هیستولیتیکا قلمداد می شود در حالیکه واقعاً مبتلا به این انگل نیست.
برای مثال نوعی دیگر از انگلهای خانواده آمیب بنام آمیب دیسپار(dispar) وجود دارد که ۱۰ برابر نسبت به آمیب هیستولیتیکا شایعتر است و در زیر میکروسکوپ کاملاً شبیه به هیستولیتیکا است ولی باعث بیماری در فرد نمی شود. بنابراین احتیاجی هم به درمان ندارد ولی با توجه به اینکه امکان تشخیص دقیق این دو آمیبب فقط در آزمایشگاههای پیشرفته میسر بوده و در اکثر جاها نمی توان ایندو را از هم جدا کرد بنابراین بیشتر پزشکان ترجیح می دهند که تمام موارد را آمیب هیستولیتیکا فرض کرده و همه را درمان کنند تا مواجه با عوارض بیماری نشوند.
علاوه بر آزمایش مدفوع، آزمایشات خونی نیز برای این بیماری در دسترس است ولی برای عفونتهای خارج روده ای(مثل درگیری کبد) و مواردی که عفونت از دیواره روده تجاوز می کند،استفاده می شود. افزون براین مشکل تستهای خونی این است که اگر شما در گذشته با آمیب مبتلا شده باشید تا مدت طولانی این تست مثبت می ماند و در آینده اگر برای شما این تست انجام شود، جواب آن مثبت است، در حالیکه شما مبتلا به عفونت جدید نمی باشید و در اثر همان عفونت قدیمی تست شما مثبت شده است.
● درمان
برای درمان، از آنتی بیوتیکهای آمیب کش استفاده می شود وفقط با تجویز پزشک این داروها استفاده می گردد ولی اگر فرد بیماری علامتدار (مثل اسهال خونی، آبسه کبدی ...) داشته باشد باید حتماً از دو آنتی بیوتیک برای درمان استفاده کرد.
● پیشگیری
مهمترین روش انتقال این انگل آب و غذای آلوده است بنابراین خصوصاً اگر به مناطق آلوده سفر می کنید حتماً فقط یا از آب جوشیده و یا آب معدنی های بسته بندی شده استفاده کنید و هرگز از آب چشمه و یا آبی که با قطعات یخ خشک شده ( زیرا خود یخ می تواند آلوده باشد) استفاده نکنید. یک روش دیگر استفاده ازدستگاههای فیلتر آب بوده که کوچکتراز یک میکرون باشد، است که می تواند آلودگی ها را تصفیه کند. همچنین استفاده از« قرص ید » که در آب حل می شود می تواند آنرا ضد عفونی کند. بیاد داشته باشید که آمیب بطورنسبی به کلر مقاوم است و کلر زنی آب، کاملاً باعث از بین رفتن آمیب نمی شود.همچنین سبزی ها و میوه ها را باید کاملاً با احتیاط مصرف کرد. یک روش عالی برای تمیز کردن سبزی ها استفاده از ۵-۳قطره مایع ظرفشوئی در هر لیتر آب و خواباندن سبزی ها برای مدت 5 دقیقه در آن است پس از این زمان کیستها و تخم انگل از سبزی جدا شده و سپس سبزی را با آب تمیز چند بار شستشو میدهند تا باقیمانده تخم انگل نیز شسته شود. میوه ها را هم حتماً خودتان پوست کنده و سپس مصرف کنید.
● در صورتیکه فردی مبتلا به آمیب شد چکاری باید برای جلوگیری ابتلای سایر افراد خانواده انجام دهد؟
با اینکه ریسک انتقال آمیب به افراد دیگر پائین است (بشرطی که فرد مبتلا سریعاً تحت درمان آنتی بیوتیکی قرارگیرد) ولی لازم است فرد پس از دستشوئی، قبل از آماده کردن و خوردن غذا حتماً دست خود را با آب و صابون بشوید تا انتقال بیماری به دیگر افراد صورت نگیرد.
منابع:
ویکیپدیا
سایت دانشگاه علوم پزشکی بوشهر
ACE تبدیل آنژیوتاسین I به آنژیویانسین II راکد قوی ترین منقبض کننده عروقی می باشد را کاتالیز می کند. ACE متسع کننده عروقی برادی کینین را نیز غیر فعال می کند. بااینکه این ماده بصورت اولیه توسط سلولهای آندوتلیال و
اپی تلیال تولید میشود ، ممکن است با فعال شدن ماکروفاژها در بعضی حالات پاتولوژیک مانند سارکوئیدوز با مقادیر جزیی ساخته شود.
.
ACE توسط سنجش زیستی (bioassay ) اندازه گیری شده، بعنوان مثال یک سنجش مهار کننده – متصل شونده (Inhibitor binding assay) . مقادیر طبیعی ممکن است متفاوت باشد و نتایج هم باید بر طبق استانداردهای آزمایشگاه تفسیر شود.